Enviado por cleoplastica o día 18.02.2008
Quietud otorgada polo tono masculino da súa voz. Susurrante. Miradas que atravesan a roupa, buscando pel. Ansia de carne.
Frases quedas. Leve roce da lingua coa súa orella. Sorrisos tímidos sucedéndose sen control. Respiración entrecortada. E o latexo arrítmico do seu peito move seus seos.
Olvidalo todo. Converti-las máns en lume. Sen espacio onde escudarse do anhelo dos seus ollos. Para deixarse fundir entre as súas pernas.
E a satisfacción é porque é ela. Porque é él. Porque son os dous.
E o xúbilo de compartirse conduciráos ó prurito.